Το παιδί με το μπαλόνι και η χαμένη ανεμελιά
Τι είναι για σένα το παιδί; Τι σου έρχεται στο μυαλό με την φράση «το παιδί με το μπαλόνι»; Σου δίνω χρόνο να σκεφτείς. Θα σου μιλήσω για την παιδικότητα μας που πέταξε και το παιδάκι μέσα μας που τρέχει να τη φτάσει.
Με κοιτάει το παιδί με το μπαλόνι και μέσα του βλέπω εμένα, τον εαυτό μου παιδάκι, την ανεμελιά και τη ξεγνοιασιά, αλλά και μια γλυκιά μελαγχολία. Τι γλυκιά νοσταλγία!
Έχεις κοιτάξει ποτέ ένα παιδί στα μάτια να δεις πόση αλήθεια κρύβει; Τα μάτια των παιδιών είναι η μεγαλύτερη μας αλήθεια, μήπως γι’ αυτό αποφεύγουμε την επαφή με τα μάτια; Δε ξέρω για εσένα αλλά αυτό το παιδί μέσα μου συγκινείται με αυτό το παιδί έξω μου. Πού πήγε η παιδικότητα μας; Γιατί πέταξε τόσο νωρίς το μπαλόνι μας και που έφτασε τελικά ή μήπως έσκασε πηγαίνοντας πολύ ψηλά;
Πιστεύω ότι το μπαλόνι πέταξε, αλλά αν κοιτάξεις βαθιά μέσα σου θα βρεις το παιδί που ήσουν κάποτε. Θα βρεθεί κάποιος άνθρωπος ή κάποια κατάσταση που θα στο βγάλει στην επιφάνεια. Μόλις σου συμβεί αυτό θα μπορείς να κοιτάξεις στα μάτια τον καθένα αλλά κυρίως το παιδί. Κάπως έτσι, πλέον χωρίς φόβο, αλλά με αγάπη, θα το πάρεις από το χέρι και θα πάτε στις κούνιες ξανά, θα μετρήσετε μαζί έως το 100 και θα σε αγκαλιάσει με όλη του τη δύναμη, γιατί θα το έχεις αγαπήσει αληθινά και τότε το μπαλόνι θα δεις ότι έμεινε μέσα σου τελικά.
Πηγή Εξωφύλλου: Unsplash
