Οι πιο αστείες εορταστικές ιστορίες του Cosmogony!
Οι πιο αστείες ιστορίες από τις γιορτές που θα ακούσεις είναι των αρθρογράφων του Cosmogony και στις παρουσιάζω όλες μαζεμένες εδώ!
ΝΕΦΕΛΗ ΛΙΑΤΣΟΥ
3 χρόνια πριν, ο αδελφός μου παρίστανε τον “Άγιο Βασίλη” στο Χριστουγεννιάτικο χωριό στη Γλυφάδα. Εκτός από τις φωτογραφίες που έβγαζε με όλα τα παιδιά που τον επισκέπτονταν και τη συζήτηση που έκανε μαζί τους για το τι θέλουν να γίνουν όταν μεγαλώσουν και τα σχετικά, του έδιναν αυτοπροσώπως και το γράμμα με το δώρο που του ζητούσαν για τη χρονιά. Ανάμεσα στα πολλά, ένα από τα πιο αστεία ήταν το παρακάτω: Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη, όπως όλοι ξέρουμε όπως και κάθε χρονιά έτσι και φέτος ήμουν και γαμώ τα παιδιά! Οπότε είσαι αναγκασμένος να μου φέρεις ό,τι σου ζητήσω. Και επειδή δεν μου κάνεις πάντα το χατίρι (μπηχτή!) θέλω να μου φέρεις 500€. Αν σου είναι δύσκολο, φέρε μου 200€. Δεν μπορείτε να πείτε… τουλάχιστον συμβιβάστηκε!
ΜΑΝΙΑ ΣΠΑΘΑΚΗ
Πέμπτη δημοτικού στη χριστουγεννιάτικη σχολική παράσταση υποδύθηκα ένα από τα άτακτα καλικαντζαράκια. Σε κάποια στιγμή καθώς έλεγα τα λόγια μου, έπρεπε να βουτήξω το πρόσωπό μου στο μπολ με τη ζάχαρη άχνη που βρισκόταν μπροστά μου. Με μονομιάς, λοιπόν, βουτάω στη ζάχαρη άχνη και ακούω από κάτω όλο το σχολείο να γελάει. Ήταν σίγουρα μια πολύ αστεία ιστορία και μια ιστορία που σίγουρα θα τη θυμάμαι για πάντα.
ΣΩΤΗΡΙΑ ΧΑΛΑ
Ανήμερα Χριστουγέννων στο μακρινό 2007, όλη η οικογένεια ήταν μαζεμένη στο σπίτι για να περάσουμε όλοι μαζί αυτές τις γιορτινές μέρες. Ζεστή ατμόσφαιρα, συγγενείς, κι ένα τεράστιο γιορτινό τραπέζι που μας θύμιζαν όλο και περισσότερο πόσο σημαντικές είναι αυτές οι στιγμές. Το γιορτινό τραπέζι άρχιζε σιγά σιγά να γεμίζει με όλες τις λιχουδιές που ετοίμαζαν η μαμά μου και η γιαγιά μου και πραγματικά ανυπομονούσαμε να τις απολαύσουμε. Καθώς, λοιπόν, φέρναμε και τα τελευταία πιάτα, η μαμά μου αναρωτιόταν γιατί η πιατέλα με την σπανακόπιτα ήταν άδεια. Φυσικά, αμέσως το μυαλό μας πήγε στους φαγανούς και ανυπόμονους άντρες του σπιτιού. Ωστόσο, ξαφνικά εμφανίστηκε ο γάτος του σπιτιού και φάνηκε πως ξερογλειφόταν. Απ’ ότι φαίνεται ο γάτος σαν σωστός κύριος ανέβηκε στο τραπέζι και απόλαυσε μόνος του την παραδοσιακή σπανακόπιτα!
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΣΙΡΟΥ
Είναι Χριστούγεννα 2002 νομίζω και ως παιδί και εγώ πίστευα στον Άγιο Βασίλη. Είχε ντυθεί ο μπαμπάς μου Άγιος Βασίλης λοιπόν και μου είχε φέρει στο σπίτι ένα game boy που τότε ήταν η εποχή του. Εκστασιασμένη εγώ από το δώρο ούτε που έδωσα σημασία όταν κατάλαβα ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης. Το δώρο ήταν πολύ καλό για να κάτσω να το αναλύσω!
ΜΑΡΙΑ ΚΟΣΜΙΔΟΥ
Χριστούγεννα και πιτσιρίκια ισούται με δώρα και ατελείωτα παιχνίδια. Με αυτό το κλισέ περνούσαν και τα δικά μας Χριστούγεννα στην οικογένεια. Κάθε πιτσιρίκι που σέβεται τον εαυτό του έχει ζητήσει έστω και μια φορά στο γράμμα προς το λατρεμένο μας Άγιο Βασίλη ένα σκυλάκι. Αυτό το περιβόητο πιτσιρίκι στη δική μου οικογένεια ήταν ο αδερφός μου. Περήφανος για το αίτημά του προς τον κύριο με τη λευκή γενειάδα περίμενε πως και πως να παραλάβει το δώρο του, έναν τετράποδο φίλο. Μαντέψτε ποιος θα μείνει παγωτό με το δώρο που τελικά θα λάβει. O μεγάλος, αλλά τότε μικρός αδερφός δεν άκουσε ποτέ το γάβγισμα ενός κουταβιού, αφού τη θέση του πήρε λίγο άδοξα ένα γλυκύτατο λούτρινο αρκετά μικρό σκυλάκι που αν το πατούσες στην κοιλιά έβγαζε ένα ήχο, ο Θεός να το κάνει γάβγισμα. Η απογοήτευση μεγάλη, το τρολάρισμα που ακολούθησε ανά τα χρόνια προς τον big bro ακόμη μεγαλύτερο. Φιλική συμβουλή προς άπαντες γονείς, αν το παιδί σας σας ζητήσει ποτέ κατοικίδιο, κάντε ένα κόπο να του το πάρετε γιατί θα του μείνει ψυχολογικό του παιδιού. Κρίμα είναι!
ΑΘΗΝΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΑΚΗ
Ήμασταν διακοπές στο Μέτσοβο Χριστούγεννα, εγώ μασαμπούκωνα κουραμπιεδάκια στη ρεσεψιόν διαβάζοντας ένα βιβλίο, όταν ήρθε και κάθισε δίπλα μου γκομενάκι ΠΟΛΥ ΚΑΛΌ και βρήκε ο αντίχριστος να μου μιλήσει την ώρα που έτρωγα κι επειδή έπρεπε να απαντήσω, ούσα ευγενική γαρ, βγήκε ένα ακατανόητο φξσξτξφνση με ένα συννεφάκι άχνης μαζί. Μάλλον λειτούργησε υπέρ μου, μου ζήτησε να βγούμε επιστρέφοντας Αθήνα. Πως τους ρίχνω έτσι..
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΟΥΖΑΚΙΤΗ
Παραμονή Πρωτοχρονιάς 2019 και σαν εργαζόμενο κορίτσι στην Ελλάδα έριξα το τίμιο 12ωράκι μου στην εξυπηρέτηση σε φούρνο γνωστής αλυσίδας (ονόματα δε λέμε, οικογένειες δε θίγουμε). Γυρνώντας σπίτι, με περίμενε τραπέζι με τους γονείς μου κι ένα φιλικό ζευγάρι. Είμαστε σε συζητήσεις με τα κορίτσια από τη δουλειά να πάμε για ξέφρενο πάρτι μετά την αλλαγή. Έχοντας αυτό στο μυαλό μου, πήγα και πήρα ένα ωραίο φορεματάκι με πούλιες κι αυγερινούς πάνω γιατί ήταν και Πρωτοχρονιά και τη θες λίγο την υπερβολή σου βεβαίως βεβαίως. Τρώμε, αλλάζει η χρονιά, ακυρώνεται η έξοδος γιατί ήμασταν όλες πτώματα όπως είναι φυσιολογικό κι εμένα με πήρε ο ύπνος στον καναπέ με τις πούλιες φορεμένες και το κρασί στο χέρι αν έχετε το Θεό σας.
ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΙΤΗ
Έχω πάρει ένα βιβλίο τα Χριστούγεννα και το διαβάζω. Ήμουν πέμπτη- έκτη δημοτικού. Κάπως έλεγε μέσα ότι δεν υπάρχει Άη- Βασίλης κι εγώ στεναχωρήθηκα πάρα πολύ. Θυμάμαι που πήγα και ξύπνησα τους γονείς μου κλαίγοντας και τους ρώτησα αν υπάρχει ή όχι Άη- Βασίλης. Μου είπαν φυσικά ότι δεν υπάρχει, οκ, είσαι μεγάλη πια, εμείς στα φέρνουμε τα δώρα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΡΟΪΔΟΠΟΥΛΟΥ
Εγώ πίστευα για χρόνια ότι τα λαμπάκια στο χριστουγεννιάτικο δέντρο μπορούν να μας κάψουν κι εκεί που θα μας κάψουν μπορούν να μας κρατήσουν κοκαλωμένους για πάντα, στην ίδια θέση! Οπότε για χρόνια, όσο κι αν τα θαύμαζα και τρελαινόμουν να τα βλέπω, άλλο τόσο νόμιζα ότι αν τ’ αγγίξεις για πολλή ώρα θα μείνεις εκεί, παγόβουνο! Επίσης, επειδή έβλεπα μια παιδική χριστουγεννιάτικη διαφήμιση με ένα κοριτσάκι που μιλούσε σε ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο και του έλεγε «Άγιε μου Βασίλη σε παρακαλώ…» και του έλεγε τι ήθελε μέσα απ’ το δέντρο, πήγαινα κι εγώ για 2 χρόνια περίπου στο δέντρο και έλεγα στον Άη- Βασίλη τι θέλω!
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΕ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΣΑΣ!
