Μη ξεχνάς να παραμένεις εσύ…
Αρχικά, θέλω να ξεκινήσω λέγοντάς σου ότι είσαι κι εσύ σημαντικός/η, και αν θες επανάλαβε… «Είμαι σημαντικός/η».
Δεν ξέρω γιατί αλλά όσο πιο εύκολη γίνεται η εξ αποστάσεως επικοινωνία μας, τόσο πιο δύσκολη γίνεται η δια ζώσης. Δεν μπορώ να καταλάβω που το χάσαμε ακριβώς, ίσως κάπου ανάμεσα σε μια απάντηση σε ένα Story και σ’ ένα ”είμαι από κάτω απ’ το σπίτι, μην αργείς.”
Θα μου πεις οι εποχές αλλάζουν, οπότε πρέπει κι εμείς. Δεν ξέρω αν συμφωνώ εξ ολοκλήρου. Οι εποχές αλλάζουν, αλλά εγώ έχω μάθει αλλιώς. Είναι ευκαιρία να χρησιμοποιούμε τα οφέλη που μας δίνει η εποχή κάνοντας πιο εύκολες τις διαπροσωπικές μας σχέσεις, όχι πιο δύσκολες. Έχεις σκεφτεί ποτέ πόσα στιγμιότυπα από όσα βλέπεις καθημερινά είναι αληθινά, πόσα κρύβουν την πραγματική αλήθεια πίσω από ένα προσποιητό χαμόγελο και πόσα πίσω από ”αρκετή χρυσόσκονη”. Μάλλον είναι πάρα πολλά. Δεν έχει σημασία ωστόσο πώς λειτουργεί ο καθένας, αλλά πώς θες εσύ να ζεις, τι θες εσύ από εσένα και από τα άτομα που έχεις γύρω σου.
Σου δίνω λίγο χρόνο να σκεφτείς πώς είναι να μιλάς στο τηλέφωνο και πώς από μήνυμα, πώς είναι βρίσκεσαι από κοντά και πώς να μιλάς με βιντεoκλήση. Δε θέλω να σε κουράσω, μόνο λίγο να σε σκουντήξω. Ξέρω ότι τώρα διαβάζεις από το κινητό σου όσα σου λέω, αλλά αυτό που θέλω να πετύχω αφότου με διαβάσεις είναι να πάρεις το κινητό σου και να καλέσεις έναν φίλο/φίλη σου που έχεις καιρό να μιλήσεις, έτσι για να δεις πώς θα νιώσεις. Ίσως, έτσι να πάρεις το πραγματικό μήνυμα παραμένοντας εσύ.
Πηγή Εξωφύλλου: Unsplash
