“Δεν είμαι σαν τ’ άλλα κορίτσια”. Αλλά εάν τελικά είμαι, είναι τόσο κακό;
Έχεις πιάσει ποτέ τον εαυτό σου να σκέφτεσαι πόσο διαφορετική και ιδιαίτερη είσαι, λόγω των ενδιαφερόντων σου; Επειδή διαβάζεις βιβλία, επειδή φοράς φόρμα, αντί για φούστα; Ίσως επειδή προτιμάς ένα ανερχόμενο συγκρότημα από τους mainstream καλλιτέχνες; Εάν η απάντηση είναι ναι, τότε είμαι σίγουρη πως έχεις σκεφτεί “Δεν είμαι σαν τα άλλα κορίτσια”. Βέβαια δεν θα σε κρίνω για αυτό, καθώς σχεδόν όλες μας έχουμε βρεθεί σε αυτή την θέση. Ιδιαίτερα στα εφηβικά μας χρόνια. Εγώ προσωπικά κατά τη διάρκεια της εφηβείας μου. Ένιωθα ότι η μουσική που άκουγα, τα βιβλία που διάβαζα και οι ταινίες που έβλεπα με έκαναν μοναδική, γιατί σίγουρα καμία άλλη κοπέλα δεν άκουγε Arctic Monkeys και διάβαζε βιβλία του John Green το 2014. Κάτι που συνειδητοποίησα μεγαλώνοντας όμως είναι ότι τα ενδιαφέροντα μου τελικά, δεν είναι τόσο μοναδικά.
Τι είναι το «Δεν είμαι σαν τα άλλα κορίτσια»;
Περιγράφει τις γυναίκες, που πιστεύουν ότι δεν ταιριάζουν με άλλες γυναίκες. Ξεκίνησε από ένα γκρουπ γυναικών που ένιωθαν διαφορετικές, καθώς δεν ταίριαζαν στο feminine και παραδοσιακό ρόλο. Το οποίο δεν είναι άσχημο, βέβαια όταν αυτό συμβαίνει ρίχνοντας άλλες γυναίκες κάτω, κρίνοντας και χλευάζοντας τα ενδιαφέροντα τους, χάνεται όλο το νόημα της αξίας της διαφορετικότητας.
Αυτό συμβαίνει δεκαετίες, το οποίο σημαίνει ότι η μορφή αυτών των γκρουπ γυναικών αλλάζει συχνά, ανάλογα με το τι θεωρείται δημοφιλές και on-trend. Ανεξάρτητα την εποχή, αυτές οι γυναίκες νιώθουν περηφάνια για το πόσο διαφορετικές είναι, που οδηγούνται σε σημείο να νιώθουν ανώτερες και καλύτερες από τις άλλες γυναίκες γύρω τους. Καθώς αυτές δεν ακολουθούν τι είναι δημοφιλές την συγκεκριμένη περίοδο. Η κλίμακα των μη δημοφιλών πραγμάτων και χαρακτηριστικών στα οποία τα “Δεν είμαι σαν τα άλλα κορίτσια” μπορούν να βασιστούν είναι ατελείωτη. Μπορεί να είναι το να μην αρέσει ένα mainstream, fashion trend ή στο να μην υπάρχει συμφωνία ιδεολογιών που αφορούν τις σχέσεις, το σεξ ή οτιδήποτε σε αυτό το σημείο.
Τα να προβάλεις τον εαυτό σου ως κάτι ιδιαίτερο υποτιμώντας άλλες γυναικείες ομάδες, έχει οδηγήσει στην συνειδητοποίηση του πόσο γελοίο είναι για παράδειγμα, να πιστεύεις ότι είσαι διαφορετική επειδή δεν σου αρέσει το ροζ χρώμα. Το digital clowning είναι ίσως ο βασικός λόγος για τον οποίο έχει σταματήσει η χρήση αυτού του όρου. Πλέον στο διαδίκτυο οι άνθρωποι κοροϊδεύουν τις γυναίκες που προσπαθούν να διαχωρίσουν τον εαυτό τους από τις “υπόλοιπες από εμάς” για οποιαδήποτε σίγουρα όχι μοναδική άποψη ή χαρακτηριστικό της προσωπικότητας τους. Αλλά αυτό δημιούργησε πολλά ερωτήματα, γιατί χρειάστηκαν τόσα πολλά για να πέσει αυτή η άποψη, γιατί έπρεπε κυριολεκτικά να εκφοβίσουμε τις γυναίκες στο διαδίκτυο, ώστε να εσωτερικεύει η μισογυνία, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα και αυτό δεν λειτούργησε, γιατί δεν θέλουμε να είμαστε σαν τα άλλα κορίτσια;
Νομίζω ότι αυτό έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με το γεγονός ότι οτιδήποτε απολαμβάνει μια γυναίκα συνοδεύεται από κάποιο βάρος. Σχεδόν όλο όσα μια γυναίκα βρίσκει ευχάριστα ή διασκεδαστικά, θεωρούνται αμέσως cringe ή basic ή try hard. Εάν σου αρέσουν τα Starbucks και η pop μουσική είσαι basic, εάν σου αρέσουν μικρότεροι καλλιτέχνες και να διαβάζεις, είσαι ψευτοκουλτουριάρα. Εάν σου αρέσουν τα video games, προσπαθείς να εντυπωσιάσεις τους άνδρες. Αλλά ακόμη και αν σου αρέσει το αντίθετο, και θες να δείχνεις την θηλυκή σου πλευρά, τότε είσαι μια try hard, που προσπαθεί να κεντρίσει το ανδρικό ενδιαφέρον. Ακόμη και αν είσαι ένας συνδυασμός όλων των παραπάνω θα χαρακτηριστείς σύμφωνα με όλα τα αρνητικά της κάθε κατηγορίας. Αυτή η νοοτροπία είναι βαθιά ριζωμένη όχι μόνο στους άνδρες αλλά και στις γυναίκες. Το πιστεύουμε για τις άλλες γυναίκες, απλά δεν το πιστεύουμε για τον εαυτό μας. Δεν είμαι σαν τα άλλα κορίτσια, είμαι η εξαίρεση. Και νιώθουμε έτσι, όχι επειδή πιστεύουμε ότι είμαστε καλύτεροι από τους άλλους ανθρώπους. Αλλά επειδή γνωρίζουμε τους λόγους για τους οποίους δείχνουμε ενδιαφέρον για κάτι. Σχεδόν όλες οι γυναίκες περνούν αυτή τη φάση τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους, επειδή τα πρότυπα με τα οποία μεγαλώσαμε είτε εξυμνούν, είτε θεοποιούν αυτό το ιδιόρρυθμο κορίτσι, που είναι διαφορετικό από τις άλλες γυναίκες. Η Jess από το “New Girl”, η Rory από το “Gilmore Girls” είναι δύο από τα ατελείωτα παραδείγματα για το πώς το “δεν είμαι σαν τα άλλα κορίτσια” παρουσιάζεται στην μικρή οθόνη. Ολόκληρες γενιές νέων γυναικών επιλέγουν αυτές τις γυναίκες ως είδωλα. Νομίζοντας ότι η ατομικότητά τους πρέπει να έρθει με το κόστος της γενίκευσης κάθε άλλου κοριτσιού στον κόσμο. Χωρίς να θέλω αν παρεξηγηθώ, λατρεύω “New Girl’ και “Gilmore Girls”, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι επειδή απολαμβάνω μια σειρά, δεν παρατηρώ την συνεχή προβολή και στήριξη ενός πρότυπου γυναίκας.
Τι συμβαίνει στις καινούργιες γενιές κοριτσιών; Γιατί επιστρέφει το «Δεν είμαι σαν τα άλλα κορίτσια» στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και ιδιαίτερα στο Tik-Tok;
Ξαφνικά όλα τα κορίτσια θέλουν να είναι μισητές. Το trend του “σύστησε τον εαυτό σου σαν την κοπέλα που όλες μισούν”, θυμίζει αρκετά “Δεν είμαι σαν τα άλλα κορίτσια”. Και προβάλει την τοξικότητα που παρουσιαζόταν παλαιότερα σε πλατφόρμες όπως το Tumblr. Υπάρχει λύση σε όλο αυτό; Δεν ξέρω, αλλά πιστεύω ότι εάν σταματήσουμε να κάνουμε τα κορίτσια να νιώθουν σαν μην έχουν αξία τα ενδιαφέροντα τους ή το ότι το οτιδήποτε κάνουν, είναι για να εντυπωσιάσουν κάποιον. Τα media πρέπει να παρατήσουν το quirky και διαφορετικό κορίτσι trope. Εκτός εάν το κάνουν έτσι ώστε να προβάλλεται η σωστή θέση και σεβασμός απέναντι σε κάθε γυναίκα και την ταυτότητα της. Αν τα κορίτσια δεν αισθάνονται ότι πρέπει αυτόματα να δικαιολογήσουν τα ενδιαφέροντα, τις προτιμήσεις ή τις επιλογές τους με βάση το φύλο τους, πιθανότατα δεν θα αισθάνονται τόσο πιεσμένες να ξεκαθαρίσουν ότι δεν είναι σαν τα άλλα κορίτσια.
Αλλά τελικά, είναι τόσο κακό να είσαι σαν τα άλλα κορίτσια; Πειράζει να σου αρέσουν πράγματα, που αρέσουν και σε άλλες; Όχι, μερικές φορές μάλιστα είναι παρηγορητικό να έχεις κοινά με τους γύρω σου. Αλλά εάν νιώθεις ότι δεν θες να είσαι μέλος του συνόλου δεν είναι κακό, αρκεί να μην υποτιμάς και να μην κρίνεις κανέναν, στην προσπάθεια προβολής της διαφορετικότητας σου!
